De Mechelse Herder is aan de ene kant een echte familiehond en zeker geen eenmansdier. Hij wil altijd de troep bij elkaar houden en bij wandelingen in het bos of op de hei loopt hij dan ook in grote kringen om je heen. De "oude" rasstandaard zegt dan : "ingeboren geschiktheid als bewaker van de kudde, vertoont de neiging zich liever in cirkels te bewegen dan in een rechte lijn".

Aan de andere kant is de Mechelse Herder beslist geen allemansvriend en hoor je veel zeggen: "Voor ons is ze heel lief en aanhankelijk, maar voor anderen is ze veel gereserveerder". Opvallend bij de Mechelse Herders is de grote mate van waakzaamheid, oplettendheid en alertheid. Als gevolg daarvan zijn ze gevoelig en intelligent. Ze mogen dan ook naar vreemden enige reserve hebben, maar dat mag beslist geen angst zijn. Mechelse Herders kennen een sterk groepsgevoel of anders gezegd een sterke roedeldrang en daar horen vreemden niet "zomaar "bij. 

Met al die eigenschappen moet men natuurlijk rekening houden bij de opvoeding van de hond.